Geduld ist das Schwerste und Einzige, was zu lernen sich lohnt. Alle Natur, alles Wachstum, aller Friede, alles Gedeihen und Schöne in der Welt beruht auf Geduld, braucht Zeit, braucht Stille, braucht Vertrauen.
Hermann Hesse
Hüüt vor äm Jahr häänd miir önsch na boda langa Ziit wiidr troffa ond uf a mal mit ganz andara Auga gseh. Miis Lääba hed sche ganz schöö veränderet ond ischd om viiel reicher worda. Heschd ma dr Glaube a d`Liabe wiidr gää, ha ganz nüüe Blickwiichel chänna glehrt ond so viile schööne Momänt verlääba dürfa. Mir send zääma gfloga, ohne falla ond häänd beede daicht dass ma acho send. Doch irgendwäänn ischd önsche Fluugbahn nömma eis gse ond mir send gschdrandet. Häänds beede ned wölla ond doch ischt äs aso cho. Es heed viil Trääna gää ond manchal han i au Angscht dass i des alls bloos drommt ha. Was i vo dir chänn ischd bloss än Siitablick ond i hätt gäära meh vo dir ka. Au hüüt händ mir önsch wiidr troffa ond eigetle biin i wiidr dött acho, a dera Schdell wia vor äm Jaar, vor miar önsch „nüü“ chänna g`lehrt häänd ond doch ischd alls ganz andersch. I hätt gäära dääns G`fühl wiidr zruck won i mit diir verlääba ha dürfa.
Danke dass i diin Rat ned missa muass! I weiss natürle au dass du räächt heschd. Jeda Nüüafang ischd au mit viila Chanca verbonda, aber im Momänt bii i so müüd vom viila ond wiita laufa ond hianta mal frag i mii ob d`Liabe bloss a Illusion vo dr Lüüt ischd?
